In 1810 koopt Nicolas Schlumberger de eerste 20 ha. wijngaarden. Ernest Schlumberger (1885-1954) maakt later slim gebruik van de phylloxera. Hij koopt er veel braakliggende wijngaarden bij. Nu beschikt de familie over 140 ha. (zo’n driekwart van alle wijngaarden in Guebwiller !), waarvan de helft Grand Cru. Schlumberger – inmiddels de grootste zelfstandige wijnonderneming in de Elzas - heeft dus bijna een monopoliepositie in Guebwiller. Dat blijkt bijvoorbeeld ook bij ons bezoek aan de Foire aux Vins in Guebwiller in mei 2013. Er staan ruim twintig producenten uit de regio, maar Guebwiller zelf wordt alleen door de Schlumbergers vertegenwoordigd. In 2005 hebben ze 60 ha. ingezet voor organische productiemethodes; de helft van dat areaal, zo’n 30 ha, wordt vanaf 2006 op bio-dynamische wijze bewerkt.

De wijnen die we bij ons eerste bezoek (2008) proeven hebben alle een duidelijke minerale inslag, maar op de een of andere manier missen ze op dat moment (het kan aan ons liggen) overtuigingskracht. Toch kan je de Pinot gris Grand Cru Spiegel 2005 beslist goed noemen. Complex, grassig, iets laurier, toffee, maar net iets te veel aan suikertjes. De aanbieding van de Riesling Grand Cru Saering 1982 (!) kan Yvonne onmogelijk weerstaan, sterk geconcentreerd met een rooklucht en dat specifiek petrol-achtige van een Riesling. Maar de sherry-tonen doen een vergevorderde oxidatie vermoeden.

Het vervolgbezoek (2013) geschiedt kennelijk onder het gesternte van een ‘fruitdag’, want we genieten volop van een kleine serie Riesling en Pinot gris van de Grand Cru’s Saering, Kessler, Spiegel en Kitterlé. De Riesling Grand Cru Saering 2007 is overwegend zacht met frisse mineraliteit en tintelende citroentjes. Ook de Pinot gris Grand Cru Spiegel 2007 bevalt ons uitstekend. Vol en fris. Ik meen er zelfs zweempjes gember in te herkennen.

terug naar PROEF