We hebben het al vaker gezegd en geschreven, in de onverwachte ontdekkingen schuilt het grootste plezier. Dat is ook zo met Marie-Claire en Pierre Borès. Want ja, Reichsfeld, een klein dorpje aan het einde van de vallei, wat mag je daar verwachten. Welnu, heel veel. De ontvangst door Marie-Claire is hartelijk en vrolijk. In het proeflokaaltje is ze aan het schilderen en omdat de zon toch schijnt, gaan we buiten proeven. Maar we zijn nog maar enkele glaasjes onderweg, als Pierre zich bij het gezelschap voegt. Hij kondigt af, dat je eigenlijk zijn wijnen niet kan proeven, als je zijn wijngaarden niet kent. “Allez, allez”, zo leidt hij ons de wijngaarden in, meteen naast hun huis. ‘k Heb niet zo op de tijd gelet, maar ’t zal wel een kleine 2 uur zijn geweest, dat we achter Pierre aansjouwen. Z’n grootste trots is de Schieferberg, een zeer steile helling, die hij in de loop der jaren stukje bij beetje heeft opgekocht, door de andere wijnboeren van Reichsfeld voor gek verklaard. ’t Is een bijzondere wijngaard, omdat de ondergrond uit leisteen bestaat. En dat is zeldzaam in de Elzas.

Het spreekt, dat wij na al dat geklauter een ernstige dorst hebben ontwikkeld. Het zonnetje schijnt, de gastheer heeft er veel zin in. Dus proeven we uiteindelijk 23 wijnen. De proefaantekeningen worden gaandeweg wat korter en ook cryptischer, maar zeker is dat ze mooie en goede wijnen maken voor plezierige prijzen. Over prijzen gesproken, daarvan hebben ze er heel wat in de wacht gesleept bij allerlei concoursen.

Wat er echt uitspringt: de Pinot noir 2008 Tradition fût de chêne (6,80), met veel rood fruit, hout, houtskool, tabak en vanille, de Pinot gris Schiefferberg XXL 2008 (7,30), een juweeltje met mineraliteit en rijp exotisch fruit, wat citrus en zachte zuren. Het toppertje vind ik de Riesling 2007 Schiefferberg “Plaisir” vendanges tardives (15,60). Die heeft alles wat je van een late-oogst mag verwachten, en meer. Toffee, honing, rijp fruit, kruidigheid, het tuimelt door elkaar heen in een nasale en orale orgie. We hebben deze wijn al bij diverse gelegenheden geschonken; hij gaat fantastisch bij eendelever, bij blauwe kaas (dan ontwikkelt hij schocolade-tonen), en met Munster-kaas. Alleen de combinatie met frisse salade (ja, je moet alles uitproberen), daar gruwt die van.

terug naar PROEF

terug naar INTRO

met Pierre door de wijngaarden sjokken