De wijngaarden liggen ten noorden van Wolxheim op een hoogte 200 tot 250 m., op een matig steile helling. Uit de archieven van de religieuze instituten blijkt hun belangstelling voor deze wijngaarden. Vermeldingen in documenten van de bisschop van Straatsburg (in 1003) en het Bénédictijner klooster van Altdorf (1192) bewijzen dat. Het kan ook minder geestelijk: keizer Napoléon was gek op de Riesling van Wolxheim.

In de 16e eeuw wordt melding gemaakt van het feit dat een wijn van Wolxheim, voor 25 ‘florins’ per vat gekocht, tien jaar later al 120 ‘florins’ per vat oplevert. Ofwel werd er stevig gespeculeerd met de wijn, ofwel was hij toen al heel goed te bewaren. Na de Dertigjarige Oorlog omvatten de wijngaarden van Wolxheim zo’n 180 ha. Dat blijft zo tot 1914.

Na de Tweede Wereldoorlog worden de wijngaarden perceel voor perceel weer opgebouwd. François Muhlberger is daarbij een van de drijvende krachten. In 1992 vindt de erkenning als Grand Cru plaats. De Altenberg de Wolxheim heeft een kalk-mergel bodem met veel kiezels en stenen. Bijna tweederde van het totale oppervlak staat aangeplant met Riesling. Gewurztraminer is een goede tweede met een aanplant van ongeveer een kwart.

terug naar GRAND CRU