Op een hoogte van 240 tot 320 m. ligt de Winzenberg in twee stukken verdeeld, noordelijk van Blienschwiller. De naam (‘winzer’ betekent wijnboer) geeft de band tussen de berg en de wijn al prijs; de wijngaarden zijn vanaf de Middeleeuwen bekend. Vaticaanse documenten bevestigen einde 12e eeuw het bezit van wijngaarden door de Cisterciënzer monniken van Baumgarten. De abdijen van zowel Niedermunster als Andlau hebben er ook bezittingen. In de 15e eeuw is er al een reglement opgesteld die de keuze van de druivenrassen, de oogst en de verkoop van wijn regelt.

Na de Tweede Wereldoorlog hebben de wijnboeren van Blienschwiller gewerkt aan de kwaliteit van de wijnen van de Winzenberg. Dat betekende onder andere dat Sylvaner en Pinot blanc werden uitgebannen om de aandacht volledig op de Riesling te richten. De granieten bodem is daar immers zeer geschikt voor. Het ging niet zonder slag of stoot, maar de Grand Cru erkenning in 1992 was wel de kroon op hun werk.

terug naar GRAND CRU