Ligt in twee stukken op de zuidelijke flank van de Scharrach-heuvel, op een gemiddelde helling, tussen 250 en 300 m., ten westen van Dahlenheim, langs de D118. De wijnen zijn vanaf de vroege Middeleeuwen bekend. In 884 spreken de monniken van de Benedictijner abdij van Honau al van de ‘Nobilis vinis’ van de Engelberg. Uit documenten van de 12e eeuw blijkt dat het kapittel van de kathedraal van Straatsburg en diverse kloosters bezittingen hebben op de Engelberg.

De wijnboeren uit Dahlenheim en omgeving die tegenwoordig de gaarden bewerken, koesteren de traditie van de droge wijn. Mede door hun wat excentrieke ligging in het Noorden van de Elzas hebben ze minder last van de dictatuur van met name de Franse consument die z’n wijnen graag wat zoeter ziet. In 1992 wordt de Engelberg als Grand Cru erkend. De Gewurztraminer is het meest aangeplant op een bodem van overwegend kalksteen.

“… the other was a 1987 Gewurztraminer that had the strange aroma of a cold ashtray intermingled with mint, although it had fine minerally fruit on the palate and a flattering vanilla aftertaste.”

(Tom Stevenson, the wines of Alsace, 1993, blz. 166

terug naar GRAND CRU