Deze druif is ooit wijdverbreid geweest in Midden-Europa. De productie neemt echter gestaag af. De wijn heeft praktisch geen indruk gemaakt in de ‘Nieuwe Wereld’. Sylvaner arriveert vanuit het oosten, misschien Oostenrijk. In Duitsland verschijnt de wijn in 1659 in Castell in Franken, tijdens de heraanplanting na de Dertigjarige Oorlog.

De Sylvaner voelt zich het lekkerst op kiezel- en zandbodems. In de Elzas is het aandeel van Sylvaner sterk teruggelopen. Dertig jaar geleden was dat nog zeker een kwart. Tegenwoordig is dat zo’n 8%. Het gebruik van de druif als ‘werkpaard’ voor niet-mousserende en mousserende wijnen is grotendeels overgenomen door de Pinot blanc.

Sylvaner heeft vaak een floraal karakter (witte bloemen, acacia); je kan er hooi en verse kruiden in herkennen, soms wat citrus-accenten. Ook gedroogd en gekonfijt fruit en kweepeer behoren tot het smaakpalet.

terug naar WIJNEN